media και movies

ταινίες που παρέχονται δωρεάν στο διαδίκτυο

_______________________________________________

1 – Η ταινία «1984», του 1984, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του George Orwell

2 – Η ιστορική ταινία «Libertarias», του 1996, για τις γυναίκες της CNT-FAI στην Ισπανική επανάσταση

3 – Η ταινία «The Nightmare Before Christmas», του 1993, εναλλακτική κι ασυμβίβαστη τέχνη, από τον Tim Burton

4 – Η ταινία «The Great Dictator», του 1940, βαθύτατα ανθρωπιστική και πολιτική, η πρώτη ομιλούσα του Charles Chaplin

5 – Η ταινία «Life of Brian», του 1979, σάτιρα θρησκείας, πολιτικής, κοινωνίας που σπάει κόκκαλα, από τους Monty Python

6 – Η ταινία «Sacco & Vanzetti», μια ταινία του Giuliano Montaldo, του 1971, που προσπαθεί να καταγράψει την αληθινή ιστορία της ζωής, σύλληψης κι εκτέλεσης των δύο αναρχικών

6 – Η ταινία «Συνοικία το όνειρο», του 1961: ελληνικός νεορεαλισμός στα καλύτερά του, σε σκηνοθεσία του Αλέκου Αλεξανδράκη, σενάριο του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη και του συγγραφέα Κώστα Κοτζιά, και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη

7 – Η ταινία «The Strawberry Statement», μια ταινία του Stuart Hagmann, του 1970, που προσπαθεί να καταγράψει την αληθινή ιστορία της φοιτητικής εξέγερσης του Columbia University (ΝΥ) τον Απρίλιο του 1968, ενάντια στο «σύστημα» και στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, όπως την κατέγραψε στο ημερολόγιό του ο φοιτητής James Kunen

8 – Η ταινία «El empleo», ταινία κινουμένων σχεδίων του Santiago ‘Bou’ Grasso, του 1970, πολιτική, σκληρή και αληθινή…

9 – «Ο Αληθινός Φασισμός», με ελληνικούς υπότιτλους. Το ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Ρομ (1965) αποτελεί μία προσέγγιση του ναζιστικού καθεστώτος ως κοινωνικού φαινομένου και μία αυστηρή καταδίκη της αποδοχής της φασιστικής νοοτροπίας από τις μάζες. Η ματιά του σοβιετικού σκηνοθέτη χρησιμοποιεί το υλικό από τα πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας, αλλά και από τα απόρρητα αρχεία του χιτλερικού υπουργείου προπαγάνδας, για να προσεγγίσει και να ερμηνεύσει το ζήτημα του εκφασισμού των μικροαστών και της παρείσφρησης της φασιστικής νοοτροπίας στην καθημερινότητα τους, όχι με κριτήρια απαραιτήτως κοινωνιολογικά, αλλά με την επικουρική βοήθεια της ψυχολογίας. Ο Ρομ φωτίζει την ψυχολογία των μαζών η οποία ανακλά τις σκηνοθετημένες στρατιωτικές παρελάσεις, τις προβαρισμές δημόσιες ομιλίες του Φύρερ, την βαγκνερική ατμόσφαιρα μεγαλείου και δύναμης, τη μεγαλοπρέπεια του να είσαι Κυρίαρχος.

Υπότιτλοι: Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

10 – «Vivir la utopia (Ζώντας την Ουτοπία)», μεταγλωττισμένο ολόκληρο. Κατεβασμένο από το www.black-tracker.gr.

Η ιστορία της ισπανικής επανάστασης όπως τη διηγούνται 30 πρωταγωνιστές και
πρωταγωνίστριές της. Το ντοκιμαντέρ ξεκινά από τη διαμόρφωση του εργατικού κινήματος και των ιδεών του ελευθεριακού κομμουνισμού και την παράλληλη άνοδο της δεξιάς και του φασισμού. Στις 16 Ιουλίου του 1936 οι αναρχικοί νικούν τους φασίστες, έρχονται όμως σε ρήξη και με το ίδιο το κράτος και την εξουσία την
οποία και δεν αποδέχονται. Σχηματίζεται η Επιτροπή Αντιφασιστικών πολιτοφυλακών και εγκαθιδρύεται ο ελευθεριακός κομμουνισμός. Κολεκτιβοποίηση αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής, κατάργηση του χρήματος σε πολλές περιοχές. Εξίσωση δικαιωμάτων αντρών και γυναικών, νομιμοποίηση της έκτρωσης στην Καταλονία.
Η κατάσταση με το στρατό του Φράνκο δυσκολεύει. Οι κομμουνιστές αποκτούν δύναμη, ενώ επανεμφανίζονται τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Η πρώτη αναρχική επανάσταση χτυπιέται από παντού. Ο Φράνκο είναι ο τελικός νικητής. Όσοι δε θέλουν να φύγουν καταλήγουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως αυτό στην Albaterra…

Προέλευση: Ισπανία / Έτος παραγωγής: 1997 / Διάρκεια: 96 min / Γλώσσα: Ισπανικά (μεταγλωττισμένο) / Σκηνοθεσία: Juan Gamero / Βοηθοί σκηνοθέτες: Francesc RIOS and Mariana ROCA / Τεκμηρίωση: Francesc RIOS, Alex BALDORNÁ, Mariana ROCA / Με τη συνεργασία των: CNT, FUNDACIÓN ANSELMO LORENZO, ATENEU ENCICLOPEDIC POPULAR, NODO, FILMOTECA ESPAÑOLA, ARCHIVO TVE / Παραγωγός: Joan GASCH / Εταιρία παραγωγής: TVE CATALUNYA

Η μεταγλώττιση στα ελληνικά πραγματοποιήθηκε από συντρόφους στο Ηράκλειο Κρήτης το 1998. Το συγκεκριμένο αρχείο είναι rip από αντιγραμμένη βιντεοκασέτα (VHS) οπότε είναι σε μέτρια προς κακή ποιότητα. Επιπλέον, η μεταγλώττιση είχε πραγματοποιηθεί πάνω στο VHS και η ποιότητα του ήχου δεν είναι πολύ καλή. Η ψηφιοποίηση έγινε το 2003 στα Χανιά.

11 – «Inside Job – The documentary». Πολυβραβευμένη καταγραφή των πολιτικών που έθρεψαν την κρίση που ξέσπασε το 2008, σε αφήγηση του Matt Damon, σκηνοθέτης/δημιουργός ο Charles H. Ferguson.

Η ταινία παρέχεται διαδικτυακά για δωρεάν θέαση και κατέβασμα στο www.theotherschoolofeconomics.org. Οι ελληνικοί υπότιτλοι βρίσκονται εύκολα στο διαδίκτυο, αν τους χρειάζεστε…!

Περιέργως, το YouTube έχει «υπό τιμωρία» το λογαριασμό γι αυτήν ακριβώς την ανάρτηση! Ας είναι… Η γελοιότητα του πράγματος αναδεικνύεται… και από το vimeo, πιο κάτω…

Δείτε κι εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Inside_Job_(film)

12 – «Pink Floyd—The Wall«.

Η ταινία του Alan Parker, η οποία βασίστηκε στο κλασικό, πλέον, «The Wall» (1979) των Pink Floyd, που την επενδύει και μουσικά. Το σενάριο είναι του Roger Waters, ενώ περιέχει και 15, περίπου, λεπτά κινουμένου σχεδίου του Gerald Scarfe, γνωστού πολιτικού καρτουνίστα. Παίζουν οι Bob Geldof, Christine Hargreaves, Eleanor David, Alex McAvoy, Bob Hoskins και Michael Ensign.
Η ταινία πρωτοπροβλήθηκε στις Κάννες στις 23 Μαΐου 1982. Εδώ με την επιλογή αγγλικών υποτίτλων.

13 – «La Haine«.

Κατεστημένο και περιθώριο στο Παρίσι των λαϊκών συνοικιών.

Σκηνοθεσία & Σενάριο: Mathieu Kassovitz.

Παίζουν: Vincent Cassel (Vinz), Hubert Koundé (Hubert), Saïd Taghmaoui (Saïd),Abdel Ahmed Ghili (Abdel), Solo (Santo)

14 – «Autonomía Zapatista [ελληνικοί υπότιτλοι]«.

Το ντοκιμαντέρ, που επισημάνθηκε και αναρτάται εδώ μαζί με τα δύο επόμενα μέσω του ((i)) IndymediaAthens, επικεντρώνεται στην διαδικασία της αυτονομίας σε όλα τα επίπεδα της καθημερινής ζωής (υγεία, εκπαίδευση, δικαιοσύνη, παραγωγή) αλλά και στο εχθρικό περιβάλλον (στρατιωτικοποίηση, παραστρατιωτικές ομάδες, απειλές και επιθέσεις ενορχηστρωμένες από τις κυβερνήσεις του Μεξικού και τις πολυεθνικές), μέσα στο οποίο υλοποιείται η οικοδόμηση ενός άλλου πολιτεύματος, μιας άλλης καθημερινότητας αντίστασης και μιας άλλης κοινωνίας…

Εδώ, σε torrent.

15 – «Ζαπατίστας, η άλλη καμπάνια«.

Τον Ιούνιο του 2005 οι ζαπατίστας πήραν μια νέα πολιτική πρωτοβουλία, έτσι όπως περιγράφεται στην «Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα», που είχε σαν επιστέγασμα την «Άλλη Καμπάνια». Έξι συναντήσεις έγιναν στα εξεγερμένα ζαπατίστικα εδάφη τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη. Οι έξι αυτές συναντήσεις κατέληξαν στην Πρώτη Γενική Συνέλευση για την Άλλη Καμπάνια .

Εκεί συζητήθηκαν έξι θέματα έτσι όπως αυτά τέθηκαν από τις προηγούμενες συναντήσεις και ο Subcomadante Marcos μιλώντας σαν εκπρόσωπος του EZLN τόνισε ότι η μορφή της Άλλης Καμπάνιας πρέπει να αποφασιστεί από αυτούς που την αναλαμβάνουν. «Δεν θέλουμε να συμβεί στην Άλλη Καμπάνια αυτό που συνέβη στα κόμματα. Εδώ αποφασίζουν όλοι.» Πρότεινε ακόμα, η επόμενη φάση της Άλλης Καμπάνιας να ξεκινήσει με μια έξοδο σε ολόκληρο το Μεξικό. Την αρχή θα την κάνει ο ίδιος σαν εκπρόσωπος του EZLN. Ακόμα, τα ανεξάρτητα εναλλακτικά μέσα που συμμετείχαν σ΄ αυτήν την ολομέλεια πρότειναν να δημιουργηθεί ένα έθνικό δίκτυο ανεξάρτητων μέσων. Σε μέρη:

Εδώ, όλη η ταινία σε torrent.

16 – «Subcomandante Marcos- Στο όνομα του Ζαπάτα«, σε 6 μέρη.

Ο Τζιάννι Μίνα, Ιταλός ντοκυμανταιρίστας, συναντά την εμβληματική φυσιογνωμία του ζαπατιστικού κινήματος, κατά την πρώτη διηπειρωτική συνάντηση «για την ανθρωπότητα κι ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό» (Άυγουστος 1996), που έγινε ύστερα από πρόσκληση του EZLN σε πέντε από τις εξεγερμένες κοινότητες του Τσιάπας. Συμμετείχαν 3.000 ακτιβιστές από 43 χώρες.

17 – “Η Απαγορευμένη Εκπαίδευση (La Educacion Prohibida)”

Η Απαγορευμένη Εκπαίδευση είναι ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε το 2012. Περιγράφει ποικίλες εναλλακτικές πρακτικές εκπαίδευσης και αντισυμβατικά σχολεία στη Λατινική Αμερική και την Ισπανία, και περιλαμβάνει εκπαιδευτικές προσεγγίσεις όπως η λαϊκή επιμόρφωση, το σύστημα Μοντεσσόρι, η προοδευτική εκπαίδευση, η εκπαίδευση Βάλντορφ, η κατ οίκον διδασκαλία.

Το ντοκιμαντέρ χωρίζεται σε 10 θεματικά επεισόδια, που το καθένα παρουσιάζει μια διαφορετική πτυχή της εκπαίδευσης στο πλαίσιο του σχολείου και έξω από αυτό. Τα θέματα περιλαμβάνουν την ιστορία του σχολικού συστήματος, την εξουσία και δύναμη στα σχολεία, την αξιολόγηση και το διαχωρισμό των μαθητών, την κοινωνική λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς και το ρόλο των εκπαιδευτικών και των οικογενειών. Η ταινία περιέχει σχεδόν 30 λεπτά κινουμένων σχεδίων και μια φανταστική δραματοποιημένη ιστορία που συνδέει τα επεισόδια.

Είναι η πρώτη Ισπανική ταινία που χρηματοδοτήθηκε μέσω της μεθόδου πληθοχρηματοδότησης και προβλήθηκε ταυτόχρονα σε 130 πόλεις, σε 13 χώρες, με συνολικό αριθμό 18.000 θεατών μέσα σε μια μέρα.

Από το πολύ καλό κινηματικό/εκπαιδευτικό blog «αυτοοργανωση στην εκπαιδευση».

18 – “Viva la Escuela Moderna (Ζήτω το Μοντέρνο Σχολείο)”

Το ντοκιμαντέρ «Viva la Escuela Moderna» (Ζήτω το Μοντέρνο Σχολείο) περιγράφει τη ζωή και το έργο του ισπανού αναρχικού παιδαγωγού Φρανθίσκο Φερέρ υ Γκουάρδια (Francisco Ferrer y Guardia στα ισπανικά, Francesc Ferrer i Guàrdia στα καταλανικά, 1859-1909), ιδρυτή του Μοντέρνου Σχολείου στη Βαρκελώνη στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Φερέρ κατηγορήθηκε ως υποκινητής της λαϊκής εξέγερσης της λεγόμενης «Τραγικής Εβδομάδας» (του Ιουλίου του 1909) και, παρά τη διεθνή κινητοποίηση, εκτελέστηκε.

19 – «The Gold Rush» (o Χρυσοθήρας)

Η ταινία συγκαταλέγεται στις καλύτερες όλων των εποχών. Γυρίστηκε το 1925, κόστισε 650.000 δολάρια και απέφερε περισσότερα από 5.000.000. Ο Τσάπλιν ξεκίνησε τα γυρίσματα με πρωταγωνίστρια την ανήλικη ηθοποίο Λολίτα ΜακΜάρεϊ όμως τελικά την αντικατέστησε με την Τζόρτζια Χέιλ παρότι αναγκάστηκε να ξαναγυρίσει μεγάλο μέρος από τις σκηνές της ταινίας.

Προχώρησε σε επανέκδοσή της το 1942 αλλάζοντας αρκετά σημεία, προσθέτοντας μουσική επένδυση για την οποία κέρδισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Στη WebTV του Tvxs, απ’ όπου αναδημοσιεύουμε εδώ, παρουσιάζεται η τελική κόπια, με τον ίδιο στην αφήγηση.

Πρόκειται για την ταινία του Τσάπλιν για την οποία, όπως είχε δηλώσει αρκετές φορές, θα ήθελε να τον θυμούνται. Συνυπάρχουν το τραγικό με το κωμικό στοιχείο, ο σουρεαλισμός με την περιπέτεια, οι επιδέξιες γκάφες με την κοινωνική σάτιρα.

Σκηνοθεσία: Τσάρλι Τσάπλιν, παίζουν: Τσάρλι Τσάπλιν, Μακ Σουέιν, Τζόρτζια Χέιλ

20 – «Johnny got his gun» (o Johnny πήρε το όπλο του)

Η ταινία-καταγγελία-κραυγή του «μαυροπινακισμένου» από τον Μακαρθισμό (κατά κύριο λόγο σεναριογράφου) Dalton Trumbo, που έμεινε αξέχαστη σε όσους την είδαμε… Το βιβλίο του 1938, γραμμένο από τον ίδιο τον Trumbo, έγινε η αντιπολεμική ταινία που σκηνοθέτησε ο ίδιος, και πάλι, το 1971.

Παίζουν Timothy Bottoms, Jason Robards, Donald Sutherland και η Diane Varsi.

21 – «Τα Σταφύλια της οργής» (Route 66)

Το αδιαμφισβήτητο αριστούργημα του Τζον Στάινμπεκ, είναι η ιστορία των ταπεινών και καταφρονεμένων της Αμερικής στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, αμέσως μετά το μεγάλο κραχ του 1929. Τις τύχες μιας από αυτές τις οικογένειες, που μεταναστεύει, σε αναζήτηση εργασίας, προς την Καλιφόρνια, παρακολουθεί το βραβευμένο με πούλιτζερ μυθιστόρημα του Στάινμπεκ (1939) και η πιστή κινηματογραφική του μεταφορά ένα χρόνο μετά.

Για να αποδώσει όσο μπορούσε πιο ρεαλιστικά την εξιστόρησή του, ο συγγραφέας έζησε για ένα διάστημα ανάμεσα στους εσωτερικούς μετανάστες, οι οποίοι, φθάνοντας στον προορισμό τους, δεν άργησαν να αντιληφθούν ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως είχαν ελπίσει: τους περίμεναν η καχυποψία, η εχθρότητα, η αναδουλειά, η πείνα και η ανάλγητη συμπεριφορά των εργοδοτών και των εκπροσώπων του κράτους.

Το βιβλίο του Στάινμπεκ συζητήθηκε όσο κανένα άλλο στην εποχή του, με την ίδια ζέση επαινέθηκε και κατηγορήθηκε («ένα μάτσο ψέματα», «κομμουνιστική προπαγάνδα», κ.α.). Χαρακτηριστικά, εξαιτίας του γεγονότος ότι οι τράπεζες θεωρούσαν το μυθιστόρημα επικίνδυνα ανατρεπτικό, η εταιρία παραγωγής 20th Century Fox γύρισε την ταινία με τον παραπλανητικό τίτλο «Λεωφόρος 66», το όνομα της κεντρικής λεωφόρου στις ΗΠΑ που οδηγεί στην Καλιφόρνια. Παρά τις πιέσεις, το βιβλίο διαβάστηκε ευρύτατα και εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα κλασικά αριστουργήματα της αμερικανικής, αλλά και της παγκόσμιας, λογοτεχνίας. Τα «Σταφύλια της οργής» εξακολουθούν, ακόμη και σήμερα, να εντάσσονται σε πολλές λίστες των δέκα καλύτερων ταινιών στην ιστορία του αμερικανικού κινηματογράφου.

Δεν έχουμε τη δική μας ψυχή. Έχουμε ένα μέρος από μια μεγάλη ψυχή. Μια μεγάλη ψυχή που ανήκει σε όλους…
Θα βρίσκομαι παντού μέσα στο σκοτάδι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου δίνουν μάχη για να φάνε οι πεινασμένοι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου ο μπάτσος δέρνει τον ανήμπορο. Θα βρίσκομαι εκεί όπου οι άνθρωποι φωνάζουν επειδή είναι έξαλλοι και δεν αντέχουν άλλο.
Αλλά θα βρίσκομαι και εκεί όπου τα παιδιά γελούν επειδή πεινούν μα ξέρουν ότι το δείπνο τα περιμένει. Και θα βρίσκομαι εκεί όταν οι άνθρωποι θα τρώνε τους δικούς τους καρπούς και θα ζουν στα σπίτια που οι ίδιοι έφτιαξαν.
Θα βρίσκομαι εκεί…

Ο Χένρι Φόντα ήταν αυτός θα κατέγραφε στο πάνθεον της 7^ης τέχνης τις παραπάνω φράσεις, υποδυόμενος τον κεντρικό ήρωα, Τομ Τζόουντ, στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος. Ανάμεσα σε εξαιρετικές ερμηνείες αυτές που ξεχωριζουν ειναι του Χένρι Φόντα και της μητερας του στο φιλμ την οποία υποδύεται έξοχα η Τζέιν Ντάργουελ, κερδιζοντας ετσι και το όσκαρ. O δημιουργικός εγκέφαλος της ταινίας, ωστόσο, ήταν ο σκηνοθέτης Τζoν Φορντ, ο οποίος κέρδισε το όσκαρ σκηνοθεσίας μετατρέποντας, με τη συνδρομή του οπερατέρ Γκρεγκ Τόλαντ, σε αξέχαστες εικόνες τις σελίδες του Στάινμπεκ, μέσα από κάδρα της αμερικανικής φύσης στην απόλυτη μαυρίλα της: έρημες πεδιάδες, συννεφιασμένος ουρανός, λασπωμένοι δρόμοι. Μια προσέγγισή που διατήρησε στον υπέρτατο βαθμό το προνόμιο της εντιμότητας στην απεικόνιση των πραγματικών συνθηκών.

Σκηνοθεσία: John Ford, Παραγωγή: Darryl F. Zanuck, Nunnally Johnson, Σενάριο: Nunnally Johnson, βασισμένο στο μυθιστόρημα The Grapes of Wrath του John Steinbeck, Παίζουν: Henry Fonda, Jane Darwell, John Carradine, Shirley Mills, John Qualen, Eddie Quillan, Μουσική: Alfred Newman, Οπερατέρ: Gregg Toland, Μοντάζ: Robert L. Simpson

22 – «Summerhill»

Ταινία για το σχολείο του Summerhill – ένα προοδευτικό σχολείο, που, από το 1921, οπότε και ιδρύθηκε, διοικείται δημοκρατικά με τους μαθητές του να έχουν ισότιμο λόγο στους κανονισμούς λειτουργίας του – που εμπνεύστηκε κι έστησε ο παιδαγωγός A.S. Neill . Η ταινία γυρίστηκε το 2008, από τον Jon East, για το BBC. Εδώ, με ελληνικούς υπότιτλους, από τον χρήστη Tryfon Farmakakis, στο YouTube. Πρόκειται για την (βασισμένη στα πραγματικά γεγονότα) ιστόρηση της αντιπαράθεσης του Α.Σ. Νηλ με τον Οργανισμό Πιστοποίησης Σχολικών Ιδρυμάτων (OFSTED), ο οποίος, μέσω των επιθεωρητών του, αποφασίζει να κλείσει το σχολείο καθότι θεωρεί ότι δεν παρέχει επαρκή εκπαίδευση στους μαθητές του. Η υπόθεση οδηγείται στο δικαστήριο, όπου το σχολείο συγκρούεται μετωπικά σε μια μάχη επιβίωσης με την Βρετανική Κυβέρνηση. Η ταινία έχει βραβευθεί με δύο βραβεία BAFTA.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ.